07 september 2018
In een prachtige oude Volkswagenbus (mét het juiste geluid) reden we, uitgezwaaid door onze collega’s, het land in. Op weg naar onze leden, vrijwilligers en ondernemers die iets willen gaan doen met het boekje Schatzoeken.
Het liefst waren we het hele land door gereden om al die boekjes rond te brengen. Maar dat kon niet, want dat zijn ondertussen meer dan 500 boekjes op zo’n 190 adressen!
We zijn nieuwsgierig genoeg naar die mooie plannen die al binnenkwamen. Hier een voorbeeld: ‘Als NPV Thuishulp zijn we op het moment in contact met een groep jongeren om samen iets voor de ouderen in onze gemeente te doen. Dit boekje lijkt mij een goede aanvulling.’ In gedachten zien we de glinsterende ogen en horen we de verhalen erachter. Verbinding tussen oud en jong, ik ben voor!
Of deze: ‘In gesprek gaan met ouderen in het appartement.’ Ongetwijfeld opgeschreven door iemand met een warm hart. Wat zou dat mooi zijn: alle liften in Nederland eenzaamheidsvrij. Met deze man of vrouw zou ik best willen doorpraten. Wat is de drive hierachter? Wat motiveert hem of haar?
Wat fijn dat we door de inbreng van de NPV-Ondernemers voor het leven dit boekje gratis kunnen aanbieden aan al die mensen die de verbinding willen herstellen en willen zoeken met de mensen om hen heen. Jeugdverenigingen, Bijbelstudiekringen, pastorale teams, diaconieën, appartement-bewoners – van alles komen we tegen in onze lijst met aanvragen.
Hebt u een goed idee of bent u op zoek naar inspiratie? Het kan zo’n hobbeltje zijn, dat woord ‘campagne’. We helpen u daar graag overheen. Op onze campagnepagina vindt u inspiratie. Op die pagina staat ook een klein formuliertje (in sommige van onze formulieren vragen we u het hemd van het lijf, maar hier echt niet) waarin u uw goede idee mag neerzetten. Om u en al die andere Schatzoekers op weg te helpen.
Op die mooie oude Volkswagenbus plakten we het woord #eenzaamheidsvrij in de hoop dat iedereen die ons zag rijden een foto zou maken en die foto zou delen met de wereld. Dat is tot nu toe niet gebeurd. Maar tijdens onze rit heeft alleen die bus al een lach op gezichten getoverd. En toen reden we alleen nog maar voorbij. Wat zou er gebeurd zijn als we waren uitgestapt…? We zien uit naar de week tegen de eenzaamheid!
Wat gaat er gebeuren als u bewust contact gaat maken met die ander? Verbinding maakt? Dan wordt die lach nog groter.
Ps gebruikt u ook #eenzaamheidsvrij als u schrijft/deelt over de campagne?
