11 oktober 2018
Toen ik 13 was kwam mijn oma bij ons in huis wonen. Ik weet het nog goed. Ze nam haar intrek in de studeerkamer van mijn vader. Enkele maanden later verhuisden we naar een ander huis. Een groot huis waarin mijn oma haar eigen kamer, keuken en badkamertje had. Nu zou je dat een mantelzorgwoning noemen. Maar toen kenden we die term nog niet. Sowieso was de term ‘mantelzorger’ nog niet echt ingeburgerd.
Enkele jaren daarvoor was mijn opa overleden. Oma kon moeilijk wennen aan het alleen zijn en vereenzaamde snel. Het leek voor alle betrokkenen de beste oplossing dat ze bij ons zou komen wonen.
De eerste jaren was ze nog kwiek. Ze hing de was op, kookte haar eigen eten, rommelde wat in de tuin. Naarmate ze ouder werd, bracht ze meer tijd door in haar stoel bij het raam. Breien en haken werd door reuma steeds moeilijker. Haar ogen wilden niet meer lezen. De stok werd ingeruild voor een rollator. Buurtzorg werd ingeschakeld. En als mijn ouders samen weg wilden, moest eerst oppas voor oma worden geregeld. Onlangs is mijn oma naar het zorgcentrum verhuisd – op advies van de huisarts.
Van een afstandje heb ik mijn ouders zien mantelzorgen. Ik zag de hoeveelheid zorg toenemen, ik zag de druk die dit legde op mijn ouders. Ik zag de emoties die dit meebracht. Ik hoorde mijn moeders vragen en zorgen. Ik zag ook het onbegrip bij anderen. Ik hoorde over de praktische problemen en financiële rompslomp, over het PGB en de WMO.
Je staat er niet alleen voor
Met mijn ouders in mijn achterhoofd – en ook al die andere mantelzorgers – heb ik samen met mijn collega Jeannette Donken en met Uitgeverij Royal Jongbloed gewerkt aan het boekje ‘Je staat er niet alleen voor‘. Al die lieve mantelzorgers hebben zelf soms ook een beetje zorg nodig, een bemoediging, een hart onder de riem. En er zijn veel mantelzorgers. Cijfers variëren van 750.000 tot 4.000.000. De kans is groot dat u ook een mantelzorger kent of dat u zelf mantelzorger bent.
De NPV vindt het belangrijk dat al die mantelzorgers weten dat ze er niet alleen voor staan. U verricht een hele waardevolle taak! Daarom is dit boekje geschreven. Het staat vol met herkenbare situaties, bemoedigingen, tips en inspiratie. En de verschillende emoties die je als mantelzorger kunt hebben, komen ook aan bod: dankbaarheid en vreugde, maar ook verdriet en boosheid.
Neem en lees. Of geef het cadeau.
P.S. De vrijwilligers van NPV-Thuishulp ondersteunen ook mantelzorgers met praktische hulp!
