04 februari 2020
Inbreng van de NPV voor het Algemeen Overleg Orgaandonatie in de Tweede Kamer
Hoe zorg je dat iedereen weet dat hij of zij een keuze moet aangeven in het Donorregister vóór 1 juli 2020? En is er genoeg aandacht voor de nabestaanden van iemand die zijn of haar organen doneert? En is het wel goed om patiëntenverenigingen te laten spreken over orgaandonatie bij euthanasie? Volgens de NPV zijn dat belangrijke vragen waar het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport ook aandacht aan moet besteden in de communicatie over het invoeren van het Actief DonorregistratieSysteem (ADR, lees hier meer). Daarom heeft de NPV een brief gestuurd naar de vaste Kamercommissie die morgen, 5 februari, een algemeen overleg voert over orgaandonatie.
De NPV maakt zich zorgen dat het ministerie van VWS, ondanks alle inspanningen, niet kan voorkomen dat personen uit de kwetsbare groepen in de samenleving ongewild donor zullen worden.
Het ADR vraagt een grote redzaamheid van burgers, iets waar lang niet alle burgers onder alle omstandigheden toe in staat zijn, zoals de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid aangeeft. De NPV roept minister Bruins daarom met klem op deze zorgen serieus te nemen: geef zorgprofessionals en wettelijk vertegenwoordigers duidelijkheid over hun rol en verantwoordelijkheid.
Het communicatieplan invoering ADR is gericht op individuele burgers. Zij moeten kennis krijgen en geactiveerd worden om hun keuze vast te leggen. Maar wat ons betreft mist de communicatie een cruciaal punt. Mensen zijn geen losstaande individuen. Juist rond een gevoelig thema als de dood en orgaandonatie is het belangrijk dat zij met hun naasten over hun ideeën spreken en dat nabestaanden standaard worden gewezen op de mogelijkheden tot bijstand. Daarnaast kan het moeilijk zijn om aan te geven dat de registratie in het Donorregister anders is dan de patiënt gewild zou hebben. Het is belangrijk dat artsen zich ervan bewust zijn dat zo’n gesprek zorgvuldig gevoerd moet worden, ook al lijkt het er in eerste instantie misschien niet op dat naasten aannemelijk kunnen maken dat de patiënt écht iets anders had bedoeld.
De keuze voor orgaandonatie blijft heel persoonlijk. Wij begrijpen dat minister Bruins zich ervoor inzet om zoveel mogelijk orgaandonoren te werven. We vinden echter dat voorop moet staan dat geen enkele Nederlander ongewild donor mag worden en dat het rouwproces van nabestaanden zo min mogelijk verstoord wordt. Ook vinden wij dat orgaandonatie nooit mag worden aangedragen als een manier om zin te geven aan euthanasie.
