Raakt suïcide ons allemaal?

Astrid Bokhorst

Medewerker Advies & Toerusting

10 september 2024

Vandaag – 10 september 2024 – is het World Suïcide Prevention Day. Deze dag valt in een week waarin er bijzonder aandacht is voor suïcide, onder het motto ‘suïcide raakt ons allemaal’. Als je bedenkt dat er in Nederland 5 mensen per dag een einde aan hun leven maken, dan hebben we het over 1850 mensen per jaar! Dat raakt ons als het goed is allemaal, toch?

In het zeer lezenswaardige boek van Hanneke Schaap-Jonker e.a[1]. worden twee zaken beschreven die de wens om niet meer te willen leven versterken, als ze zich gelijktijdig voordoen.

  1. De gedachte de ander tot last te zijn.  ‘Iedereen is beter af zonder mij’
  2. De overtuiging er helemaal alleen voor te staan. ‘Er is niemand die mij kan helpen’

In onze drukke, vaak individualistische samenleving vinden deze overtuigingen makkelijker een voedingsbodem. Sociale media kunnen bijdragen aan het beeld dat iedereen behalve wijzelf een geslaagd leven heeft. Ook in die zin raakt suïcide ons allemaal. Want samenleven doe je met elkaar en ook wat wij delen van ons leven, in ontmoetingen en op sociale media, heeft invloed op anderen.

Ik proefde bij mezelf verlegenheid bij het lezen van het boek van Hanneke Schaap e.a. Het is niet altijd eenduidig welke ‘hulp’ van omstanders daadwerkelijk bijdraagt aan het verlagen van het risico. Je wil als mens zo graag oplossingen aandragen. Maar ‘bij de ander zijn’ en het uithouden bij zijn of haar nood gaat aan alle oplossingen en hulp vooraf. Kunnen we en durven we dat, ook als christen, in navolging van de Heere Jezus?

Het risico op het daadwerkelijk uitvoeren van de suïcide blijkt te stijgen als het vermogen om de suïcide uit te voeren toeneemt. Een mens heeft van nature een barrière om actief te kiezen voor de dood. In dat licht vind ik het zorgelijk dat we in Nederland die barrière steeds verder verlagen en het ’kiezen voor de dood’ voor steeds meer groepen beschikbaar maken. Organisaties die de hulp bij zelfdoding willen faciliteren met middelen en handleidingen. En steeds weer nieuwe groepen die voor euthanasie in aanmerking komen, waaronder psychiatrisch patiënten. Dat raakt ons allemaal, maar mensen met psychische problemen in het bijzonder.

Ik denk daarbij aan de vrouw die contact opnam met de NPV – Advieslijn vanwege haar aanhoudend verlangen naar de dood. Ze wilde zo graag kiezen voor het leven, ook vanwege haar geloof in de God van het Leven. Maar ze voelde zich onveilig in een samenleving die de deur naar de dood voor haar op een kier zette. Een samenleving waar we onvoorwaardelijk nabij blijven, ook als het donker is, zal niet elke suïcide voorkomen. Maar suïcide raakt ons is allemaal. U toch ook?

[1] Hanneke Schaap-Jonker, Ewoud de Jong en Matthias Jongkind (redactie) Suïcide, Als leven een loden last wordt, Utrecht KICG i.s.m. Kok Boekencentrum, 2024.

Raakt suïcide ons allemaal?

NPV-Zorg
altijd dichtbij

Bekijk onze afdelingen

Onze thema's

Bekijk al onze thema's